Σάββατο 29 Απριλίου 2017

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΗΣ 1912-2000 (ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ)

Ξύπνησα σήμερα με τις πικρές σκέψεις που άφησε στην ψυχή μου εκείνο το ξημέρωμα Πρωτομαγιάς του 2000.....
ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ
Πρωτομαγιά θυμάμαι ήταν όταν έφυγες
για το ταξίδι σου ψηλά στ΄ αστέρια
και έμεινε η ψυχή μου ορφανή
και αδειανά τα δυό μου χέρια
Αχ! έσβησε η μορφή σου αυτή που λάτρευα
που τόσα είχες προσφέρει στη ζωή του
Πώς χάθηκε στ’ αλήθεια τόση δύναμη
Που είχες στο κορμί και στην ψυχή σου......
σαν βασιλέψανε τα δυο γαλάζια μάτια σου
και άρχισε να σβήνει η πνοή σου
με σπαραγμό προφερανε τα χείλη μου
μόνο δυο λέξεις...
Αχ! πατέρα μου κρατήσου....
δεν ήθελα να φύγεις από δίπλα μου
να σ έχω ήθελα μονάχα
και ν ακούω την φωνή σου
μ' άλλα τα θέλω του θεού, της μοίρας μας...
μου μείνε να χω συντροφιά μου την μορφή σου!!!
---------------------------
ΕΦΥΓΕΣ...Σαν η νύχτα το πέπλο απλώνει
η πληγή στην καρδιά μου ματώνει
ο χαμός σου μου καίει τα στήθια
αχ! και να μην ήταν αλήθεια
Η γωνιά που καθόσουν ειν' άδεια
μόνο τώρα το σπίτι τα βράδυa
την μοναξιά προσπαθώ να γλυκάνω
με μια κορνίζα στο τραπέζι επάνω
Τα βιβλία η μικρή συντροφιά σου
η γλυκιά μυρωδιά η δικιά σου
όλα αυτά σαν τα νιώθω δακρύζω
με αγάπη ένα ένα τ' αγγίζω
και στο χθες με λαχτάρα γυρίζω!
Ντόρα Μανατάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια: