ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ....

Η πίκρα κρεμάστηκε στα βλέφαρα σαν σταγόνα βροχής στο παγωμένο τζάμι.... κατρακύλησε αργά αργά και έγινε κόμπος στο λαιμό....
Αναζήτησες της λήθης το νερό και σ ένα κρυστάλλινο ποτήρι βγήκες να το πιεις στον λαμπερό ήλιο, αφήνοντας τις αντανακλάσεις των χρωμάτων να ιριδίσουν σαν ουράνιο τόξο και να σε οδηγήσουν στο λιμάνι της αισιοδοξίας....
Πόση αναγκη έχει η ψυχή από μια υπόσχεση.... Αύριο θα ξημερώσει καλυτερη μέρα!¨"
Ντόρα Μανατάκη